در خود می نگرم تا ببینم که خطا کجاست ...

بعد از کمی تامل و قدری سکوت پی میبرم :

آنجا که خالی از خداست ، خطاست . . .

به یاد می آورم، آنجا که از یاد او غافل شده ایم، به بیراهه رفته ایم ...

خدایا ....
دلم مرهمی می خواهد از جنس خودت !
نزدیـــک ؛
بی خطــــر ،
بخشــــنده ....
...
بی منّـــــــــــــــــت ... !!!

مرا بگیر در آغوشت

تنگ

کمی فشار بده

کمی نه !

تنگ

می خواهم

لمس کنم تپش های دلت را

می خواهم تپش های قلبت بلرزاند

وجودم را

و چه لرزش شیرینی ست....

دوست دارم فرو بریزاند

همه ی مرا

و من دیگری سازد آمیخته با تو......

دوستــــ میدارمتــــ

یوسف مے دانست تمام ِ در ها بستہ هستند

? اما بخاطر خدا

حتے بہ سوے در هاے بستہ دوید

و تمام ِ در هاے بستہ برایش باز شد ...

خبرچون سیل دنیاراگرفته              

که دارا رفته سارا را گرفته)

نشسته درمیان قلب تو،حیف        

  چه راحت آمده جارا گرفته

مگردر عمق چشمان توچیزیست؟    

   که از شعرم تمناراگرفته!

طلسمی بعد تو مانددر وجودم        

  که ازجسم وتنم ناراگرفته

ببخش این شعراگرغمگین وبدبود        

  که غمخوشحالی ماراگرفته

(خودم رادارخواهم زد یقینا                  

دلم تصمیم کبری را گرفته

با توآم

ای غم !

غم مبهم !

ای نمی دانم !

هرچه هستی باش !

اما کاش.......

نه , جز اینم آرزویی نیستـــــــ :

هر چه هستی باش !

امــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا باش !!!!!!!

واژه واژه

سطر سطر

صفحه صفحه

فصل فصل

گیسوان من سفید می شوند

همچنان ک سطر سطر

صفحه های دفترم

سیاه میشود........

مردم همه

تو را ب خدا

سوگند می دهند

اما برای من

تو آن همیشه ای

ک خدا را ب تو

سوگند می دهم !

فاصله یــــتان را با ادماها
رعایت کنید!
ادمـــــــــــــــــــــا
یهو میزنند روی ترمز؛
و انوقت شماید که مقصریـــــــد...!

ملـــــت هر شب تو تختشون دنبال گوشیشــــون میگردن

که به دوستشون sms بزنن …

منم

سه ســـــــاعت

دنبـــــال طـــــول و عـــــرض پتــــــوم میگردم..