بــــاز هـــــم خیال تــــو
مــــرا
“برداشــــت”
کجــــا می بــــرد نمــــی دانــــم!

هــنــوز بـــرایــت مــی نــویســم،

درســـت شــبیــه دخــتــرکــی نــابــیــنا کــه

، هــر روز بـــرای مــاهــی قـــرمــز مــرده اش

غـــذا مــی ریــزد ..

من بخود میگویم.............

چ کسی باور کرد

آتش عشق تو مرا

خاکستــــــــــــــــــــــر کرد

امشب دلم هوای آن کافه را کرده

که چایش از مهر تو

و قندش محبت تو باشد

و تنها مشتری کافه من باشم …

این همه خط نوشتم یکی

نستعلیق چشم های تـــــــــــــــــــــو نشد . . .

از تــــــــــــــــــــــــــو 

یاد گرفتم:

که

عشق بی قراری نیست!!

عشق قـــــــــــــــــرار است

_ _ ________ _ _

ای

همه قرار ِ من . .

آخر ِاین کوچه

همان بن بستی ست

که از شکاف ِ پنجره ها

تکه تکه

تگرگ می بارد

و کنون

 
خسته ترین عابر ِ این شهر

منم!‎

دلت تنگ یک نفر که باشد !

.

تمام تلاشت را هم که بکنی تا خوش بگذرد ؛

.

و لحظه ای فراموشش کنی ، فایده ندارد ..

.

تو دلت تنگ است ، دلت برای همان یک نفر تنگ است !

.

تا نیاید ، تا نباشد ، هیچ چیز درست نمی شود ... !

این روزها

آب وهوای دلم

آنقدر بارانی ست

که رخت های دلتنگیم را

فرصتی برای

خشک شدن نیست...